تاریخچه شلوار جین

بلو جین به عنوان یکی از مهم‌ترین تولیدات صنعت پوشاک آمریکا در سال ۱۸۷۳ توسط ژاکوب دیویس (Jacob Davis) و لوی استراوس (Levi Strauss) اختراع شد. این دو مهاجر با استفاده از پارچه کتانی، قیطان و نوعی پرچ فلزی، مردمی‌ترین محصول پوشاک را ساختند. اولین لباس‌های جین ساخته شده، لباس کار نامیده می‌شد. لغت جین در سال ۱۹۶۰ وقتی نسل جوان نام «بلو جین» را بر روی شلوارهای مورد علاقه‌اش گذاشت، رایج شد.
تاریخچه
اولین شلوارهای جین دو مدل بودند، شلوارهای آبی – نیلی‌رنگ و شلوارهای کتان قهوه‌ای شسته شده. شلوارهای کتان چون نرم و راحت نبود به‌تدریج از دور خارج شد. هر چند سال‌های سال به عنوان لباس کار استفاده می‌شد.
لوی استراوس (Levi Strauss) سال ۱۸۵۳ در سن ۲۴سالگی به سانفرانسیسکو آمد. برادر او در نیویورک به تجارت کالا مشغول بود و لوی استراوس شعبه جدیدی برای تجارت او در این شهر احداث کرد. او که آلمانی‌تبار بود، پس از مهاجرت به آمریکا چندین سال در نیویورک مشغول فراگیری روش‌های تجارت بود. طی ۲۰ سال او به یکی از تاجران موفق پارچه تبدیل شد.
یکی از مشتریان لوی استراوس خیاطی به نام ژاکوب دیویس (Jacob Davis) اهل لاتویا (Latvia) بود. او که در نوادا (Nevada) زندگی می‌کرد، از شرکت استراوس به صورت عمده پارچه خریداری می‌کرد. در میان مشتریانش شخصی بود که دائما جیب‌های شلوارهایی که ژاکوب برایش می‌دوخت را پاره می‌کرد. ژاکوب به فکر راه‌حلی برای دوام بیشتر شلوارهای این مشتری بود، روزی به فکرش رسید که شاید با استفاده از نوعی پرچ فلزی در نقاطی از شلوار که پاره شده یا آسیب دیده، مثل گوشه‌های جیب‌ها و در زیر دکمه‌های شلوار، بتواند باعث استحکام بیشتر برای شلوار شود.
مشتریان ژاکوب خیلی سریع از این شلوارهای پرچ‌دار استقبال کردند. او نگران شد که شاید کسی این ایده ماهرانه‌اش را بدزدد، بنابراین تصمیم گرفت حق امتیاز این کار را به نام خود ثبت کند. اما ۶۸ دلاری که برای کارهای اداری لازم بود را نداشت. بنابراین به عنوان شریک تجاری فوراً به فکر لوی استراوس افتاد.
در سال ۱۸۷۲ طی نامه‌ای که به لوی استراوس نوشت، به او پیشنهاد کرد که حق امتیاز این کار متعلق به هر دو نفرشان باشد. استراوس که یک تاجر خبره بود، با دیدن این محصول جدید، بلافاصله پیشنهاد ژاکوب را پذیرفت. در بیستم ماه مه سال ۱۸۷۳، این دو نفر حق امتیازی به شماره ۱۳۹,۱۲۱ را در آمریکا به نام خود ثبت کردند. این تاریخ امروزه به عنوان تاریخ تولد رسمی بلوجین شناخته شده است.
لوی استراوس، ژاکوب را به عنوان سرپرست تولید این شلوارهای جدید در شرکت خود استخدام کرد. این شرکت تا سال ۱۸۷۵ به تولیدات خود ادامه داد و دو کارخانه دیگر در سانفرانسیسکو راه‌اندازی کرد.
پارچه‌های کتان برای دوخت این شلوارها از یکی از معروف‌ترین کارخانه‌های پارچه‌سازی منچستر تامین می‌شد. در مدت‌زمانی کوتاه، تمام کارگران از این شلوارهای جدید استفاده می‌کردند. قیمت یک دست لباس کار با دوام تولید شرکت لوی استراوس ۲۵/۱ دلار بود، رقمی کاملا باور نکردنی!
حق امتیاز این محصول تا ۲۰ سال منحصراً در اختیار شرکت استراوس بود. در سال ۱۸۹۰ این شلوارها مدل ۵۰۱ نام گرفت که هنوز هم با این نام در بازار به فروش می‌رسد. با به پایان رسیدن حق انحصار این محصول، بسیاری از کارخانجات تولید پوشاک از این محصول پرطرفدار شرکت لوی استراوس کپی‌برداری کردند. تا سال ۱۹۵۰ دانش‌آموزان دبیرستانی به عنوان اعتراض به بزرگ‌ترها که این شلوارها را نمی‌پوشیدند و برای اینکه متفاوت‌تر به نظر برسند، شروع به پوشیدن این شلوارها کردند. در سال ۱۹۷۰ شلوار جین بیش از همیشه طرفدار پیدا کرد.
از زمانی که مردم لغت لیوایز (Levi’s) را برای این شلوارها به کار بردند، شرکت لوی استراوس نیز این لغت را به عنوان علامت تجاری‌اش ثبت کرد.