هنر آوانگارد چیست؟

آوانگارد لغتی است فرانسوی به معنی پیشتاز و یا پیشرو , که در سال ۱۸۵۰صورت جنبشی هنری ظهور کرد. این لغت ریشه نظامی دارد به معنی سربازی که جلو دار در جبهه جنگ است و به هنری اطلاق میشود که فرم و زبان قدیم را شکسته, سبکی جدید بدعت میکند

نگاه هنرمند آوانگارد معمولا بر خلاف نگاه معمولی بیننده است و به همین دلیل و به دلیل بیان پیچیده اش , ارتباط وی با جامعه چندان قوی نیست بخصوص که جامعه اصولا آموزش آکادمیکی و یا حتی آموزش سطحی در این باره ندارد, و بویژه که مشکلات در جهان امروز مجال چنین آموزشهایی را حتی از طریق رادیو تلویزیون به کسی نمیدهد .در واقع میتوان اذعان داشت که هنر آوانگارد امروزه با وجود همه امکانات تکنیکی و هنری و حتی رسانه ای , به دلیل تعداد اندک مخاطب و همچنین به دلیل رواج هنر ساده و مبتذل , بشدت در حال افول است و امیدی چندان به بقای آن نیز نمیرود . این افول علاوه بر سینما, شامل هنر های دیگر از جمله موسیقی, تاتر , رقص , نقاشی و تا حدی عکاسی نیز میشود .هر چه زمان میگذرد هنر آوانگارد نیز از عمرش کاسته شده و به همان نسبت به پیشتازی هنر عامیانه که درکش برای همگان ساده تر است افزوده میشود که نتیجه اش در جا زدن هنر آوانگارد است, و این بر خلاف اسمش است که با مدرنسیم و پست مدرنیسم و یا همانا با آیندگان نیز مرتبط است

گفته میشود که قدرت هنر آوانگارد به این است که در واقع بستری است که در آن ضروری ترین وسریعترین راه به تغییرات رفرمهای سیاسی- اقتصادی و اجتماعی شکل میگیرد. به عبارتی هنرمند آوانگارد پای چوبین جامعه را از وی گرفته سعی میکند وی را به روی دو پای خود بایستاند. این پاهای چوبی همان است که جامعه با آن اخلاق- فرهنگ – اعتقادات- و سنت های استاندارد راه خود را میپوید

آوانگاردیست سعی در نفی گذشته ندارد بلکه به تغییر انتقالی معتقد است که به تدریج خود را از تکرار چیزهای گذشته و کلیشه ای برهاند , و این انتقالیست بس کند و بطئی , زیرا قواعد و هنجار چنان در جامعه شکل گرفته و پذیرفته شده است که مانع نشو و نمای لازم آن میشود

به همین دلیل این گونه هنرمندان نوعی ساختار شکن محسوب میشوند که سعی در ایجاد زبانی جدید میکند